Osteopathie kan ook veel betekenen voor de zwangere vrouw. Er kan een comfortverhoging voor de vrouw en foetus plaatsvinden omdat het lichaam een grotere bewegingsvrijheid zal ondervinden. De osteopaat gaat op dezelfde wijze te werk als bij een niet-zwangere vrouw. Hij zal beginnen met een anamnese om dan het onderzoek en de behandeling te laten volgen. De behandeling begint bijna altijd bij het bekken. Vervolgens worden de verdere bewegingsrestricties in het lichaam onder handen genomen.
In de loop van de zwangerschap zal een houdingsverandering plaatsvinden ter hoogte van de volgende overgangszones: schedel-nek, nek-borst en onderrugbekken. Klachten ten gevolge van houdingsverandering en druk op organen zijn de volgende:
Rug- en bekkenklachten
Uitstralende pijn in de ledematen
Veneuze congestie in het kleine bekken met als gevolg oedeem, spataderen, aambeien
Hoofdpijn
Kortademigheid
Spijsverteringsklachten
Verhoogde druk op de blaas wat vaker urineren betekent, maar ook een gedaalde circulatie met als gevolg een grotere kans op infecties
Reflux (3e trimester)
In de praktijk onderzoekt de osteopaat altijd het bekken, de ribben en het borstbeen. Als één van die zones geblokkeerd is, vermindert het comfort van de vrouw enorm en is behandelen belangrijk! Door te behandelen wordt het welzijn van de vrouw niet alleen verhoogd maar wordt ook meer ruimte voor de baby gemaakt.
